"Binnen de acute en opgeschaalde zorg hebben we het afgelopen decennium een enorme ontwikkeling doorgemaakt op het gebied van crisisbeheersing en opleiden, trainen, oefenen. Waar ik vroeger nog bezig was met voorbereidingen treffen op een ZiROP-oefening, werk ik nu met de ketenpartners aan regionale integrale planvorming op diverse scenario’s en doorontwikkeling richting risicomanagement en bedrijfs- en zorgcontinuïteitsmanagement. Mocht een crisis zich voordoen, zijn we aan de voorkant veel beter voorbereid. Daarin hebben we in Brabant diverse stappen gezet en loopt onze regio ten aanzien van de rest van het land voorop. Ik ben er trots op dat we dat als regio samen aan het ontwikkelen zijn.
Combifunctie
Ik heb in totaal 39 jaar in het ETZ gewerkt, waarvan de laatste 11 jaar als adviseur crisisbeheersing en OTO-coördinator bij het ETZ en NAZB. Ik werd vanuit mijn teamleidersrol op de spoedeisende hulp in het ETZ gevraagd om de rampenplannen (vooral ZiROP) voor het ETZ te ontwikkelen. Al snel had ik in de gaten dat het ZiROP niet het grootste probleem is waar je als ziekenhuis op moet voorbereiden. Juist de interne verstoringen komen veel vaker voor en hebben een grote impact op de kritieke bedrijfs- en zorgprocessen van het ziekenhuis. Ik kreeg de kans om voor het ziekenhuis een ontwikkeling in te zetten op het gebied van crisisbeheersing en integrale veiligheid.
Later werd ik gevraagd om dit ook samen met mijn toenmalige NAZB-collega Eelko Netten voor de regio te gaan doen. Erg leuk, zo'n combifunctie. Ik kende namelijk de knelpunten die er speelden in het ziekenhuis, die ik op regio- en landelijk niveau kon inbrengen in de diverse overleggen waar ik onderdeel van was. Andersom kon ik deze input meenemen in mijn werkzaamheden in het ziekenhuis. Het had ook nadelen hoor, vooral qua timemanagement was het soms een uitdaging om twee functies op te pakken en alle werkzaamheden goed te prioriteren. Dat heb ik jarenlang met plezier gedaan. Ik ben dankbaar met alle vrijheid die er binnen het ROAZ en het ETZ door mijn leidinggevenden Christine Schepel en Robert Janssen gegeven is om initiatieven te ontwikkelen vanuit mijn eigen inzicht. Dat heeft mij heel erg geholpen in mijn persoonlijke groei en in de groei van het domein crisisbeheersing.
Ketenoefeningen
In de afgelopen 11 jaar bij NAZB staan de grote intersectorale ketenoefeningen me nauw bij. 2 keer beoefenden we het scenario uitbraak infectieziekten (Outbreak), 1 keer het scenario cybercriminaliteit. Dat waren altijd de 2 scenario's waarover ik me het meest zorgen maakte. Gelukkig kwam de ketenoefening Outbreak net op tijd: vlak voor de coronapandemie. Ik ben erg trots op hoe we deze oefeningen met elkaar hebben volbracht in een goede samenwerkingssfeer. Het heeft toch flink wat voeten in de aarde om zo'n oefening succesvol te maken waar iedereen zijn leerlessen uit kan halen. Dan is het een kers op de taart als blijkt dat elementen die we geoefend hebben ook daadwerkelijk toepasbaar waren tijdens de coronacrisis, hoewel ik mij ook besef dat deze periode een nog veel grotere impact had als we dat in het scenario Outbreak hadden kunnen bedenken.
Hopelijk blijft ons een cybercrisis nog even bespaard, maar dat het ons ooit gaat treffen, is zeer reëel. De volgende grote ketenoefening zal in het teken staan van evacuatie ziekenhuizen, maar die ga ik helaas niet meer meemaken. De planvorming hiervoor heb ik gelukkig wel medevoorbereid, dus dat is iets waar mijn opvolger samen met mijn collega Rob van den Bergh mee aan de slag kan.
Ik verlaat de acute zorg gelukkig niet
Ik kijk terug op een heel fijne samenwerking met mijn collega's in de regio, en in het bijzonder met de OTO-coördinatoren. Veranderingen doorvoeren kun je namelijk niet alleen. Daar heb ik erg van genoten. Dat ga ik ook zeker missen, en daarbij mijn collega's van het bureau. De enorme cohesie die we hebben als team, de openheid in hoe we met elkaar samenwerken, vind ik heel bijzonder. Gelukkig krijg ik er een mooi nieuw team voor in te plaats, bij RAV Brabant Midden-West-Noord, waar ik als teammanager aan de slag ga. Ik kijk uit om daar voor de medewerkers een fijn werkklimaat te realiseren zodat zij goed hun werk te doen. Ik krijg energie van het begeleiden van mensen en een bijdrage te leveren aan doorontwikkelingen binnen de ambulancezorg.
Ik verlaat de acute zorg dus niet en hoop vanuit mijn functie bij de ambulancedienst ook weer een rol te kunnen gaan vervullen binnen ROAZ Brabant. Als mensen nog behoefte hebben aan een sparmomentje ten aanzien van mijn expertise, mogen mij ze natuurlijk altijd bellen. Mijn mobiele nummer verandert niet."